کمی درباره آن آزمون
درباره ی آن آزمون
دیروز یک پیام ناشناس دریافت کردم که گفته بود کمی از دوران کنکورت بگو. کمی فکر کردم و دیدم شاید جزو موفق ترین ها نبودم اما میتوانم در حد یک پست درباره اش صحبت کنم. فکر میکنم باید از آنجا شروع کنم که توضیح دهم دیپلم من ریاضی فیزیک است و سال 95 کنکور ریاضی دادم و رتبه ام 1800 شد. (دهگان رتبه ام را یادم نیست.) در رشته ی مهندسی شیمی وارد دانشگاه صنعتی اصفهان شدم و یک ماه آنجا ماندم اما خیلی خوشم نیامد و خیلی قرابتی با رشته ام احساس نمی کردم. انصراف دادم و کنکور سال 96 را شرکت کردم و 1800 در رشته ی علوم تجربی شدم و پزشکی شهر خودم را انتخاب کردم. نقاط قوت من در کنکور ریاضی، فیزیک و درس های عمومی بود. زیست و شیمی را میشد خیلی بهتر مطالعه کنم اما واقعا فشار زیادی را حس میکردم. اگر به جای ریاضی، زیست شناسی ام را 86 درصد میزدم اوضاع رتبه و قبولی ام خیلی میتوانست بهتر شود. در واقع عاقلانه تر این بود که بین درصد هایم شکاف بزرگی وجود نداشته باشد اما به هر حال زیست شناسی کاملا برایم جدید بود و کمی احساسی برخورد کردم و درسی که دوست داشتم و برایم راحت تر بود را بیشتر خواندم. اما دوست دارم یک نکته را اینجا بیاورم. خیلی از کسانی که رشته ی تجربی هستند از ریاضی و فیزیک نالان اند. فکر میکنند که درس های سختی هستند. البته اشکالی ندارد. من چند نفر از هم دوره ای هایم را میشناسم که این دو درس را عالی نزده اند و زیست و شیمی بهتری داشته اند و نتیجه های خیلی خیلی خوب گرفته اند. اما رمز بالا زدن حداقل در این دو درس به نظر من این است که لب به لب کار نکنیم. درست یادم است که اولین آزمون آزمایشی ای که برای کنکور تجربی دادم مایه حیرت من شد. تصور من این بود که قرار است با مسائل پر از ریزه کاری و سخت مواجه شوم چون تجربه ام در کنکور ریاضی اینطور به من ثابت کرده بود. اما مسائل خیلی خیلی ساده بودند. از همان اول متوجه شدم که من در این دو درس چالش جدی ای نخواهم داشت و فهمیدم میتوانم خیلی راحت از بالا به مسائل این دو درس نگاه کنم. علت هم این بود که حسابان و دیفرانسیل را در دوران دبیرستان خوب خوانده بودم. فکر میکنم اگر کسی زیست و شیمی خوبی دارد و در این دو درس مشکلی ندارد و ریاضی و فیزیک اش مشکل دارد بهتر است به کتاب های رشته ی ریاضی هم سری بزند. به این شکل میشود عمیق تر به مسائل نگاه کرد. اگر کمی با مسائل سخت تر دست و پنجه نرم کند، آن وقت است که خیلی زود متوجه سادگی ریاضی و فیزیک در رشته ی تجربی میشود و راحت این دو درس را بالا میزند. قرار نیست که ریاضیات گسسته یا هندسه تحلیلی بخواند. به نظرم اگر مثلا مثلثات، توابع یا مشتق گیری ها را از کتاب های رشته ی ریاضی ببیند و با آن ها کمی درگیر شود، کتاب های تجربی برایش خیلی خیلی ساده تر میشود. اما به هر حال اولویت همیشه با درس هاییست که ضریب بالاتر دارند و منطقی تر است که به زیست شناسی و شیمی خیلی بیشتر پرداخته شود.
یک نکته دیگر هم اینکه هیچ وقت با خستگی مزمن ادامه ندهید. مشاور کنکور من اعتقادی به استراحت نداشت و من هم به حرف اش گوش میدادم اما اگر به گذشته برگردم برای رفرش شدن هم وقتی را در نظر میگرفتم. چون این اواخر بازدهی ام خیلی کم شده بود اما با این وجود باز هم ادامه میدادم. کار های رفرش کننده هم معمولا کار هایی مثل نوشتن، نقاشی کشیدن، طبیعت و مسافرت کوتاه و ... است و خوابیدن دردی را دوا نمیکند. کار هایی که تنوع ایجاد میکنند و روح را زنده میکنند. فکر میکنم هرکسی در زندگی اش باید کاری را کشف کند که به آن پناه ببرد. من بعد از کنکور نقاشی و موسیقی و نوشتن و ورزش را امتحان کرده ام و متوجه شده ام که نوشتن ذهنم را آرام و باز میکند. شاید برای فردی دیگر نقاشی بهتر باشد. فیلم در سال کنکور توصیه نمی شود معمولا.
مقدار قابل توجهی از وقت هم صرف آن چهار درس عمومی میشد برای من که خب چون در کنکور های جدید حذف شده اند صحبت درباره شان بی فایده به نظر میرسد.
پی نوشت: تازگیا تو کتابایی که میخونم کم کم دارم سر از فلسفه و روان شناسی درمیارم. فکر کنم باید برم یه 1800 تو انسانی هم بیارم کلکسیونم کامل شه :)
خیلی متشکرم ازتون:) چه عالی که با ریاضی اونقدر انس داشتید.