یکی از بینش هایی که برای مقابله با استرس آینده از دوست عزیزم زهرا یاد گرفتم این است که داشتن "تخصص" فی نفسه و فارغ از حواشی اعتماد به نفس می آورد و همیشه فرصت های جدید خلق می کند. پس در لحظات استرس آور، وقتی که سردرگم و کمی نگرانم فقط لازم است نفس عمیقی بکشم و روی کارم متمرکز شوم.
کسی که چراغش را خودش حمل میکند، لازم نیست از تاریکی بترسد! (روان درمانی اگزیستانسیال)
بالاخره مانترای سال جدیدم را پیدا کردم: چراغ راهت را خودت حمل کن.
امروز داشتم در متمم مگشتم و با این کامنت برخورد کردم. داشتم فکر میکردم که چقدر جالب! امام حسین و یارانش برای عقیده شان نجنگیدند. چون اصلا لشکری نداشتند که جنگ معنا پیدا کند. آنها تنها خود را فدا کردند.
پی نوشت: این روز ها بعد از مدت ها متممی بودن، وقت بیشتری برای خواندن کامنت ها میگذارم و بسیار می آموزم. از این روند خوشحالم. :)